Tu jesteś: Strona główna > Konkurencja > Ochrona konkurencji > Pytania i odpowiedzi

Pytania i odpowiedzi

podziel się

1. Co to jest rynek właściwy i w jaki sposób jest on wyznaczany?

   To rynek towarów, które ze względu na ich przeznaczenie, cenę oraz właściwości (w tym jakość) są uznawane przez ich nabywców za podobne (substytucyjne) oraz są oferowane na obszarze, na którym, ze względu na ich rodzaj, właściwości, preferencje konsumentów, czy znaczące różnice cen i koszty transportu, panują zbliżone warunki konkurencji.

   Rynek właściwy wyznacza się na potrzeby każdego prowadzonego przez UOKiK postępowania antymonopolowego. Np. w odniesieniu do praktyki dotyczącej nadużywania pozycji dominującej służy ustaleniu, czy konkretny podmiot taką pozycję posiada. Dopiero w przypadku posiadania przez przedsiębiorcę pozycji dominującej na danym rynku właściwym można rozważać, czy dopuścił się jej nadużywania. Kwestia określenia rynku jest również niezmiernie istotna w przypadku porozumień ograniczających konkurencję, gdyż pozwala ustalić, jakie udziały mają w nim uczestnicy porozumienia i ewentualnie czy może ono zostać wyłączone spod zakazu zawierania porozumień antykonkurencyjnych.

   Na przykład, gdy pewien producent zaczyna wytwarzać samochody napędzane wodorem, powstaje pytanie, czy to wystarczająca przesłanka, aby uznać, że działa on na odrębnym rynku właściwym. Dokonując analizy należałoby wziąć pod uwagę fakt, że samochód na wodór byłby znacznie tańszy w utrzymaniu. Choć auta napędzane w ten sposób spełniałby identyczne funkcje, jak pojazdy benzynowe, to z punktu widzenia konsumentów - nie byłyby to substytucyjne towary. Rynkiem produktowym w tym przypadku byłby więc rynek samochodów napędzanych wodorem.

   



2. Jakie kary może nałożyć Prezes UOKiK?

   Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów może nałożyć na przedsiębiorcę karę pieniężną m.in. w decyzji o uznaniu określonych praktyk za ograniczające konkurencję lub naruszających zbiorowe interesy konsumentów. Wysokość sankcji za - choćby nieumyślne - naruszenie przepisów ustawy z 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (zakazu zawierania porozumień ograniczających konkurencję, nadużycie pozycji dominującej na rynku, dokonanie koncentracji bez uzyskania zgody Prezesa UOKiK lub naruszenie zbiorowych interesów konsumentów) nie może być większa niż 10 proc. obrotu osiągniętego przez przedsiębiorcę w roku obrotowym poprzedzającym wydanie decyzji. Możliwość nałożenia kary istnieje również w sytuacji w której, choćby nieumyślnie, przedsiębiorca podał przykładowo: nieprawdziwe dane we wniosku dotyczącym koncentracji, nie udzielił informacji na żądanie Urzędu, udzielił informacji nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd czy też uniemożliwiał/utrudniał rozpoczęcie/przeprowadzenie kontroli lub przeszukania. Jej wysokość w tym wypadku może wynieść do 50 mln euro.

   Z kolei kara stanowiąca równowartość do 10 tys. euro może być wymierzona za każdy dzień zwłoki w wykonaniu decyzji wydanych na podstawie przepisów ustawy antymonopolowej oraz prawomocnych wyroków sądowych.

   Za zawarcie niektórych porozumień ograniczających konkurencję mogą odpowiadać także osoby zarządzające przedsiębiorstwem, które się do tego przyczyniły. Za dopuszczenie do naruszenia przez przedsiębiorcę zakazu Prezes UOKiK może nałożyć karę pieniężną w wysokości do 2.000.000 zł na osoby fizyczne, które kierowały przedsiębiorstwem w czasie trwania stwierdzonego naruszenia. Takie osoby będą podlegać odpowiedzialności, gdy przez swoje działanie lub zaniechanie umyślnie dopuściły do naruszenia przez przedsiębiorcę zakazu porozumień ograniczających konkurencję, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-6 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów i art. 101 ust. 1 lit. a-e TFUE. Takie osoby podlegają odpowiedzialności także gdy obecnie nie są już związane z przedsiębiorcą.

   W drodze decyzji Prezes UOKiK może nałożyć także karę pieniężną w wysokości do pięćdziesięciokrotności przeciętnego wynagrodzenia na osobę pełniącą funkcję kierowniczą lub wchodzącą w skład organu zarządzającego przedsiębiorcy lub związku przedsiębiorców, jeżeli osoba ta umyślnie albo nieumyślnie: nie wykonała decyzji lub postanowień Prezesa UOKiK albo wyroków sądu, nie zgłosiła zamiaru koncentracji, a także gdy nie udzieliła informacji lub udzieliła nierzetelnych lub wprowadzających w błąd informacji wymaganych przez Prezesa Urzędu.

   



3. Czy gmina jest przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów antymonopolowych?

   W myśl ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów gmina jest przedsiębiorcą, m.in. w zakresie, w jakim organizuje lub świadczy usługi o charakterze użyteczności publicznej (tj. takich, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności), a działalność, którą wykonuje nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

   

Zobacz też publikacje UOKiK poświęcone ochronie konkurencji

Poradnik wodociągowo-kanalizacyjny. Przegląd zagadnień w świetle decyzji UOKiK, Warszawa 2016

Pobierz wersję pdf

Świadczenie usług cmentarnych i pogrzebowych - obowiązki zarządcy cmentarza w świetle ustawy o o.k.i k., Warszawa 2014

Pobierz wersję pdf

Ocena siły rynkowej przedsiębiorstw w postępowaniach antymonopolowych

Pobierz wersję pdf

 

 

Do góry