Podstawę prawną systemu monitorowania i kontrolowania jakości paliw stanowi ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw.

Celem systemu monitorowania i kontrolowania jakości paliw jest eliminowanie oraz przeciwdziałanie transportowaniu, magazynowaniu, wprowadzaniu do obrotu, a także gromadzeniu w stacjach zakładowych paliw, które nie spełniają wymagań jakościowych określonych w przepisach prawa. System służy również monitorowaniu pod względem statystycznym jakości paliw na terytorium Polski oraz sporządzeniu raportu dla Komisji Europejskiej.

UOKiK jest odpowiedzialny za sporządzenie raportów dla:

Komisji Europejskiej (do 30 czerwca) dotyczących:

• zawartości siarki w lekkim oleju opałowym, w ciężkim oleju opałowym (na podstawie danych Głównego Inspektora Ochrony Środowiska), w oleju do silników statków żeglugi śródlądowej (na podstawie danych Głównego Inspektora Ochrony Środowiska), w paliwach żeglugowych stosowanych w statkach morskich (na podstawie raportów sporządzanych przez Dyrektorów Urzędów Morskich)

Komisji Europejskiej (do 31 sierpnia) dotyczących:

• jakości paliw ciekłych oraz jakości biopaliw ciekłych

Rady Ministrów (do 31 lipca) dotyczącego:

• jakości paliw ciekłych, jakości biopaliw ciekłych, gazu skroplonego (LPG) oraz sprężonego gazu ziemnego (CNG).

Kontrole – paliwa

Dla wyodrębnienia działań kontrolnych prowadzonych w celu przygotowania raportu dla Komisji Europejskiej wprowadzono nazwę „europejska część systemu monitorowania i kontrolowania jakości paliw”, która odnosi się wyłącznie do wylosowanych stacji paliwowych oraz zakładowych. Kontroli podlegają benzyny (bezołowiowe RON 95 i RON 98), olej napędowy oraz biopaliwa ciekłe, tj. olej napędowy z zawartością 20% estrów (B20) i ester metylowy kwasów tłuszczowych stanowiący samoistne paliwo (B100) dostępne na stacjach paliwowych i zakładowych.

W ramach tzw. pozostałych kontroli, prowadzonych w celu wyeliminowania z rynku paliw niespełniających wymagań jakościowych, kontrolą objęto cały łańcuch dystrybucji paliw tj. od wytwórców, magazynujących, transportujących paliwa poprzez bazy paliwowe i hurtownie, aż do stacji paliwowych. Podmioty do kontroli są zarówno losowane jak i wybierane na podstawie informacji o paliwie niewłaściwej jakości lub okoliczności wskazujących na możliwość występowania paliwa niewłaściwej jakości.

W ramach tzw. pozostałych kontroli badaniom podlegają następujące gatunki paliw:

• benzyny (bezołowiowe RON 95 i RON 98),
• olej napędowy,
• biopaliwa ciekłe (B20 i B100),
• gaz skroplony (LPG),
• sprężony gaz ziemny (CNG),
• lekki olej opałowy,
• wodór.

Kontrolowani są następujący przedsiębiorcy:

• producenci paliw,
• przedsiębiorcy magazynujący paliwa,
• hurtownie paliw,
• stacje paliwowe i zakładowe (w zakresie wszystkich dostępnych gatunków paliw, określonych w przepisach prawa),
• właściciele i użytkownicy wybranych flot pojazdów,
• rolnicy wytwarzający biopaliwa ciekłe na własny użytek,
• przedsiębiorcy wykonujący działalność gospodarczą w zakresie transportowania paliw (wyłącznie na wniosek policji lub w toku czynności wykonywanych przez policję),
• przedsiębiorcy wprowadzający do obrotu lekki olej opałowy,
• przedsiębiorcy wytwarzający, magazynujący, wprowadzający do obrotu, gromadzący w stacjach zakładowych wodór, a także prowadzący hurtownie wodoru.

W pobieranych próbkach paliw badane są wszystkie lub niektóre parametry określone w rozporządzeniach w sprawie wymagań jakościowych dla poszczególnych gatunków paliw.

Oleje napędowe wprowadzane do obrotu na stacjach paliwowych oraz gromadzone w stacjach zakładowych są również badane na obecność:

• substancji stosowanych do znakowania lub barwienia wyrobów energetycznych,
• substancji, które mogą wpłynąć na zmianę ich klasyfikacji do właściwego kodu CN – w przypadku gdy nie stwierdzono w nich substancji, o których mowa powyżej.

W przypadku wodoru, kontrola u przedsiębiorców wytwarzających, magazynujących, wprowadzających do obrotu, gromadzących w stacjach zakładowych wodór, a także prowadzących hurtownie wodoru, polega na sprawdzeniu dokumentacji z badań albo certyfikatu jakości wodoru lub jego kopii, w celu stwierdzenia, czy wodór spełnia wymagania określone w rozporządzeniu w sprawie wymagań jakościowych dla wodoru oraz czy próbka wodoru została pobrana i zbadana zgodnie 
z przepisami rozporządzeń w sprawie sposobu pobierania próbek wodoru oraz metod badania jakości wodoru.

Prezes UOKiK, jako Zarządzający systemem monitorowania i kontrolowania jakości paliw określa minimalne liczby przedsiębiorców podlegających kontroli. Podjęcie kontroli możliwe jest także w przypadku uzyskania informacji o niewłaściwej jakości paliw lub zaistnienia okoliczności wskazujących na możliwość wystąpienia niewłaściwej jakości paliw (w praktyce oznacza to sygnały kierowców, informacje od policji, wyniki poprzednich kontroli). Ponadto w przypadkach, gdy kontrola na stacji paliw wykaże, że paliwo nie spełniało wymagań jakościowych, Prezes UOKiK niezwłocznie wyznacza do kontroli dostawcę tego przedsiębiorcy, u którego stwierdzono paliwo niewłaściwej jakości. Kontrole prowadzą wojewódzcy inspektorzy Inspekcji Handlowej.

Badania prób paliw pobieranych podczas kontroli są wykonywane przez laboratoria akredytowane przez Polskie Centrum Akredytacji.

W przypadku, gdy kontrolowane paliwo nie spełnia wymagań jakościowych, wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej, właściwy dla miejsca przeprowadzenia kontroli, zobowiązuje kontrolowanego przedsiębiorcę, w drodze decyzji administracyjnej, do zwrotu kwoty stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań laboratoryjnych.

Kontroli podlegają również przedsiębiorcy wykonujący działalność gospodarczą polegającą na wprowadzaniu do obrotu paliw ciekłych na stacjach paliwowych lub zakładowych w zakresie spełniania obowiązków, takich jak:

• oznakowanie dystrybutorów używanych na stacjach paliwowych lub zakładowych do paliw ciekłych zawierających dodatki metaliczne, które powinny być oznakowane poprzez umieszczenie na nich informacji o treści: „Zawiera dodatki metaliczne”,
• oznakowanie pistoletów wydawczych i dystrybutorów w sposób określający rodzaj wydawanego paliwa ciekłego.

Kontrola polega na sprawdzeniu, czy informacja o rodzaju paliwa ciekłego wykorzystywanego do napędu pojazdu samochodowego jest umieszczana:

• w instrukcji obsługi tego pojazdu – przez producenta pojazdu samochodowego;
• na odpowiednim korku lub klapce wlewu paliwa ciekłego lub w pobliżu tego korka lub tej klapki – przez producenta pojazdu samochodowego;
• na terenie placówki handlowej prowadzącej sprzedaż pojazdów silnikowych – przez przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w tym zakresie.

Kary – paliwa

Karze grzywny lub pozbawienia wolności podlega ten, kto wytwarza, transportuje, magazynuje lub wprowadza do obrotu paliwa ciekłe, biopaliwa ciekłe, gaz skroplony (LPG), sprężony gaz ziemny (CNG), lekki olej opałowy lub wodór niespełniające wymagań jakościowych.

Prawo przewiduje karę grzywny od 50 tys. do 500 tys. zł lub karę pozbawienia wolności do lat 3, przy czym:

• jeżeli paliwo stanowi mienie znacznej wartości, grzywna wynosi od 100 tys. do 1 mln zł a kara pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat,
• w przypadku mniejszej wagi od 10 tys. do 25 tys. zł,
• za działania nieumyślne od 25 tys. do 250 tys. zł.

Ponadto prawo przewiduje kary grzywny dla:

• rolnika wytwarzającego na własny użytek biopaliwa ciekłe niespełniające wymagań jakościowych,
• właściciela lub użytkownika wybranej floty wprowadzającego do obrotu biopaliwo ciekłe stosowane w tej flocie,
• właściciela lub użytkownika wybranej floty stosującego bez zgłoszenia biopaliwo ciekłe niespełniające wymagań jakościowych,
• przedsiębiorcy stosującego ciężki olej opałowy niespełniający wymagań jakościowych,
• przedsiębiorcy stosującego olej do silników statków żeglugi śródlądowej niespełniający wymagań jakościowych.

Prawo przewiduje kary pieniężne dla:

• przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, magazynowania lub wprowadzania do obrotu biopaliw ciekłych, przeznaczonych dla wybranych flot magazynującego biopaliwo w zbiorniku nieoznakowanym w sposób określony w ustawie,
• przedsiębiorcy zaopatrującego wybraną flotę w biopaliwo ciekłe z dystrybutora nieoznakowanego w sposób właściwy,
• przedsiębiorcy niewykonującego obowiązku informowania Prezesa UOKiK o zmianie danych zawartych w zgłoszeniu,
• przedsiębiorcy, wprowadzającego do obrotu benzyny silnikowe z zawartością dodatków metalicznych z dystrybutora nieoznakowanego w sposób właściwy,
• przedsiębiorcy wykonującego działalność gospodarczą w zakresie wprowadzania do obrotu paliw ciekłych na stacjach paliwowych oraz stacjach zakładowych nie oznakowują pistoletów wydawczych i dystrybutorów w sposób określający rodzaj wydawanego paliwa ciekłego,
• przedsiębiorcy niewykonującego obowiązku umieszczania w widocznym i dostępnym miejscu informacji o rodzaju paliwa ciekłego wykorzystywanego do napędu pojazdu samochodowego.

W powyższych przypadkach, jeśli w trakcie kontroli zostaną stwierdzone nieprawidłowości, karę pieniężną w wysokości 5 tys. zł nakłada wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej właściwy dla miejsca przeprowadzenia kontroli, w drodze decyzji administracyjnej.

Ponadto przedsiębiorca wytwarzający, transportujący, magazynujący, wprowadzający do obrotu lub gromadzący w stacji zakładowej wodór, a także przedsiębiorca prowadzący hurtownię wodoru, ma obowiązek przekazać ministrowi właściwemu do spraw gospodarki w terminie 14 dni od dnia faktycznego rozpoczęcia działalności w ww. zakresie informacji dotyczących:

• oznaczenia przedsiębiorcy, który składa informację, jego siedziby i adresu,
• numeru identyfikacji podatkowej (NIP) przedsiębiorcy składającego informację oraz numeru identyfikacyjnego REGON, jeżeli został nadany, albo numeru identyfikacyjnego 
  w odpowiednim rejestrze państwa obcego,
• wskazania rodzaju i miejsca wykonywania działalności,
• datę i podpis przedsiębiorcy albo osoby uprawnionej do jego reprezentowania.

W przypadku zmiany rodzaju wykonywanej działalności przedsiębiorca wytwarzający, transportujący, magazynujący, wprowadzający do obrotu lub gromadzący w stacji zakładowej wodór, a także przedsiębiorca prowadzący hurtownię wodoru ma obowiązek przekazać ministrowi właściwemu do spraw gospodarki surowcami energetycznymi oraz ministrowi właściwemu do spraw energii zaktualizowaną informację, o której mowa powyżej, w terminie 14 dni od dnia faktycznego dokonania zmiany.

W przypadku nieprzekazania ww. zaktualizowanych informacji lub podania w tej informacji nieprawdziwych danych, przedsiębiorca wytwarzający, transportujący, magazynujący, wprowadzający do obrotu lub gromadzący w stacji zakładowej wodór, a także przedsiębiorca prowadzący hurtownię wodoru podlega karze pieniężnej w wysokości 5 tys. zł, którą nakłada minister właściwy do spraw gospodarki surowcami energetycznymi, w drodze decyzji administracyjnej.

Podstawę prawną systemu monitorowania i kontrolowania jakości paliw stanowi ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw.

Kontrole – paliwa stałe

Kontroli jakości podlegają paliwa stałe, które zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 i 2 ww. ustawy są przeznaczone do użycia w gospodarstwach domowych lub instalacjach spalania o nominalnej mocy cieplnej mniejszej niż 1 MW, w zakresie:

• jakości paliw stałych u przedsiębiorców wprowadzających do obrotu paliwa stałe, w zakresie wymagań jakościowych określonych w rozporządzeniu Ministra Przemysłu oraz Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 4 listopada 2024 r. w sprawie wymagań jakościowych dla paliw stałych,
• jakości paliw stałych u przedsiębiorców wprowadzających do obrotu paliwa stałe, w zakresie wymagań wynikających z dokumentu potwierdzającego spełnienie wymagań jakościowych (świadectwa jakości).

Ponadto, kontroli podlegają przedsiębiorcy wprowadzający do obrotu paliwo stałe w zakresie spełniania obowiązków, takich jak:

• obowiązek wystawiania dokumentu potwierdzającego spełnienie wymagań jakościowych (świadectwa jakości) oraz przekazywania jego kopii jakości każdemu podmiotowi, który nabywa paliwo stałe,
• obowiązek, o których mowa w art. 6b ustawy, tj. przedsiębiorca wprowadzający do obrotu paliwa, które zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy są przeznaczone do użycia 
  w gospodarstwach domowych lub instalacjach spalania o nominalnej mocy cieplnej mniejszej niż 1 MW oraz z przeznaczeniem innym niż określone w art. 1 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy, przechowuje kopie zaświadczeń potwierdzających prowadzenie instalacji spalania innej niż o nominalnej mocy cieplnej mniejszej niż 1 MW, dokumentów potwierdzających prowadzenie działalności polegającej na sprzedaży paliwa stałego oraz kopie faktur VAT wystawionych na rzecz podmiotów, które nabyły paliwo stałe, przez okres 5 lat licząc od dnia ich przekazania,
• zakaz wprowadzania do obrotu paliw stałych, o których mowa w art. 7 ust. 7a ustawy, tj.:
  • mułów i flotokoncentratów, węgla brunatnego oraz dowolnych mieszanin paliw z dodatkiem lub bez dodatku innych substancji zawierających mniej niż 85% węgla kamiennego,
  • niespełniających wymagań jakościowych określonych w rozporządzeniu w sprawie wymagań jakościowych,
  • niesortowanych,
  • paliw stałych, dla których nie wystawiono świadectwa jakości.

Przedsiębiorca w momencie wprowadzania do obrotu paliw stałych, które są przeznaczone do użycia w gospodarstwach domowych lub instalacjach spalania o nominalnej mocy cieplnej mniejszej niż 1 MW wystawia dokument potwierdzający spełnienie przez paliwo stałe wymagań jakościowych określonych w rozporządzeniu w sprawie wymagań jakościowych dla paliw stałych zwany „świadectwem jakości”.

Kopia świadectwa jakości poświadczona za zgodność z oryginałem przez przedsiębiorcę wprowadzającego do obrotu paliwo stałe jest przekazywana każdemu podmiotowi, który nabywa paliwo stałe. Świadectwo jakości jest przechowywane przez przedsiębiorcę przez 2 lata, licząc od dnia jego wystawienia (art. 6c ustawy).

Świadectwo jakości paliw stałych powinno zawierać:

• oznaczenie przedsiębiorcy wystawiającego świadectwo jakości, jego siedziby i adresu,
• numer identyfikacji podatkowej (NIP) przedsiębiorcy wystawiającego świadectwo jakości oraz numer identyfikacyjny REGON tego przedsiębiorcy, jeżeli został nadany, albo numer identyfikacyjny w odpowiednim rejestrze państwa obcego,
• indywidualny numer,
• określenie rodzaju paliwa stałego, dla którego jest wystawiane,
• wskazanie systemu certyfikacji lub innego dokumentu stanowiącego podstawę do uznania, że określony rodzaj paliwa stałego, dla którego jest wystawiane, spełnia wymagania jakościowe określone w rozporządzeniu w sprawie wymagań jakościowych,
• wskazanie wartości parametrów paliwa stałego, dla którego jest wystawiane, określonych w rozporządzeniu w sprawie wymagań jakościowych,
• informację o wymaganiach jakościowych dla paliwa stałego, dla którego jest wystawiane, określonych w rozporządzeniu w sprawie wymagań jakościowych,
• oświadczenie przedsiębiorcy wystawiającego to świadectwo, że paliwo stałe, dla którego jest wystawiane to świadectwo, spełnia wymagania jakościowe określone w rozporządzeniu w sprawie wymagań jakościowych,
• oznaczenie miejsca i datę wystawienia,
• podpis przedsiębiorcy wystawiającego świadectwo albo osoby uprawnionej do jego reprezentowania.

Szczegółowe wymagania dotyczące świadectwa jakości znajdują się we wzorze określonym w rozporządzeniu Ministra Energii z dnia 23 grudnia 2022 r. w sprawie wzoru świadectwa jakości dla paliw stałych.

Prawo określa wymagania jakościowe dla następujących gatunków paliw stałych, które mogą być wprowadzane do obrotu:

• węgiel kamienny, brykiety lub pelety zawierające min. 85% węgla kamiennego (sortymenty grube o wymiarze ziarna 63÷200 mm: węgiel kostka),
• węgiel kamienny, brykiety lub pelety zawierające min. 85% węgla kamiennego (sortymenty grube o wymiarze ziarna 25÷80 mm: węgiel orzech),
• węgiel kamienny, brykiety lub pelety zawierające min. 85% węgla kamiennego (sortymenty grube o wymiarze ziarna 25÷80 mm: węgiel orzech standard dla urządzeń grzewczych klasy 3, 4 i 5 spełniających wymogi ekoprojektu),
• węgiel kamienny, brykiety lub pelety zawierające min. 85% węgla kamiennego (sortymenty średnie o wymiarze ziarna 5÷40 mm: węgiel groszek),
• węgiel kamienny, brykiety lub pelety zawierające min. 85% węgla kamiennego (sortymenty grube o wymiarze ziarna 5÷31,50 mm: węgiel groszek standard dla urządzeń grzewczych klasy 3, 4 i 5 spełniających wymogi ekoprojektu),
• węgiel kamienny, brykiety lub pelety zawierające min. 85% węgla kamiennego bez domieszek mułów węglowych i flotokoncentratów (kwalifikowane paliwa stałe o wymiarze ziarna 3÷31,5 mm: węgiel miał),
• węgiel kamienny, brykiety lub pelety zawierające co najmniej 85% węgla kamiennego (węgiel antracyt),
• paliwa stałe otrzymywane w procesie przeróbki termicznej węgla kamiennego.

W pobieranych próbkach paliw badane są parametry jakościowe określone w oraz zgodność parametrów zadeklarowanych na świadectwie jakości ze stanem faktycznym.

Prezes UOKiK, jako Zarządzający systemem monitorowania i kontrolowania jakości paliw, określa minimalne liczby przedsiębiorców podlegających kontroli. Podjęcie kontroli możliwe jest także w przypadku uzyskania informacji o niewłaściwej jakości paliw lub zaistnienia okoliczności wskazujących na możliwość wystąpienia niewłaściwej jakości paliw (w praktyce oznacza to sygnały od konsumentów, informacje z Policji, wyniki poprzednich kontroli). Kontrole prowadzą wojewódzcy inspektorzy Inspekcji Handlowej.

Pobór i badania prób paliw stałych pobieranych podczas kontroli są wykonywane przez laboratoria akredytowane przez Polskie Centrum Akredytacji na podstawie umowy zawartej przez Zarządzającego systemem. 

W przypadku, gdy kontrolowane paliwo stałe nie spełnia wymagań jakościowych lub wartości parametrów paliwa stałego są niezgodne z parametrami wskazanymi w świadectwie jakości, wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej (właściwy dla miejsca prowadzenia kontroli) zobowiązuje kontrolowanego przedsiębiorcę, w drodze decyzji administracyjnej, do zwrotu kwoty stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań laboratoryjnych próbki paliwa stałego przeznaczonej do badań i badań próbki kontrolnej oraz kwoty stanowiącej równowartość kosztów ich pobrania.

Kary – paliwa stałe

Karze grzywny lub pozbawienia wolności podlega ten, kto wprowadza do obrotu:

• muły i flotokoncentraty, węgiel brunatny oraz dowolne mieszaniny paliw z dodatkiem lub bez dodatku innych substancji zawierających mniej niż 85% węgla kamiennego,
• niespełniające wymagań jakościowych określonych w rozporządzeniu w sprawie wymagań jakościowych dla paliw stałych,
• niesortowane,

W takich przypadkach prawo przewiduje grzywnę od 50 000 zł do 500 000 zł lub karę pozbawienia wolności do lat 3, przy czym:

• jeżeli paliwa stałe stanowią mienie znacznej wartości, sprawca podlega grzywnie od 100 000 zł do 1 000 000 zł lub karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat,
• jeżeli sprawca czynu określonego powyżej działa nieumyślnie, podlega grzywnie od 25 000 zł do 250 000 zł.,
• w przypadku mniejszej wagi sprawca podlega grzywnie od 10 000 zł do 25 000 zł.

Grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku podlega ten, kto uniemożliwia lub utrudnia inspektorowi przeprowadzenie kontroli lub usuwa paliwa stałe zabezpieczone w wyniku kontroli.

Prawo przewiduje kary także w przypadku:

• niewystawiania świadectwa jakości,
• wystawiania świadectwa jakości, w którym wartości parametrów paliwa stałego są niezgodne ze stanem faktycznym,
• nieprzekazywania kopii świadectwa jakości podmiotowi, który nabywa paliwo stałe,
• nieprzechowywania kopii zaświadczeń i innych dokumentów (art. 6b ust. 1 ww. ustawy) przez przedsiębiorcę wprowadzającego do obrotu paliwo stałe przeznaczone do użycia w gospodarstwach domowych lub instalacjach spalania o nominalnej mocy cieplnej mniejszej niż 1 MW oraz z przeznaczeniem innym niż wskazane powyżej.

W takich przypadkach prawo przewiduje się kary pieniężne następującej wysokości:

• od 10 000 zł do 25 000 zł – w przypadku gdy wartość wprowadzanego do obrotu paliwa stałego nie przekracza kwoty 200 000 zł,
• od 25 001 zł do 100 000 zł – w przypadku gdy wartość wprowadzanego do obrotu paliwa stałego przekracza kwotę 200 000 zł.

Karę wymierza wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej właściwy ze względu na miejsce przeprowadzenia kontroli w drodze decyzji.

Wcześniejsze wyniki kontroli znajdziesz na stronie archiwum.uokik.gov.pl

Wcześniejsze wyniki kontroli znajdziesz na stronie archiwum.uokik.gov.pl

• Ustawa o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw
• Ustawa o Inspekcji Handlowej
• Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska w sprawie wymagań jakościowych dla paliw ciekłych
• Rozporządzenie Ministra Przemysłu oraz Ministra Klimatu i Środowiska zmieniające rozporządzenie w sprawie wymagań jakościowych dla paliw ciekłych
• Rozporządzenie Ministra Przemysłu oraz Ministra Klimatu i Środowiska w sprawie wymagań jakościowych dla biopaliw ciekłych
• Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska w sprawie wymagań jakościowych dla gazu skroplonego (LPG)
• Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska zmieniające rozporządzenie w sprawie wymagań jakościowych dla gazu skroplonego (LPG)
• Rozporządzenie Ministra Przemysłu oraz Ministra Klimatu i Środowiska w sprawie wymagań jakościowych dla paliw stałych
• Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska w sprawie wzoru świadectwa jakości paliw stałych